"Bon Bini"
wat leuk dat je onze site bezoekt!
Mijn naam is Alexandra,
Ik ben 53 jaar,
moeder van 3 volwassen kinderen & 2 bonusdochters en hun partners
& 4 kleinkinderen.
Mijn verhaal....
​
In september 2024 ben ik samen met mijn liefje Hans op dit prachtige eiland komen wonen.
Hoe ben ik op het pad gekomen om te gaan coachen?
Ik kwam op een punt in m’n leven dat ik niet meer wist “Wie IK” nu eigenlijk in essentie was. Mijn hele leven had ik me aangepast aan anderen door o.a. te pleasen, kameleon te zijn, clown uit te hangen, waardoor ik alleen nog maar meer en meer onzeker werd, gevoel had nooit goed genoeg te zijn, op zoek naar bevestiging, grensoverschrijdend zijn en zo kan ik nog wel even doorgaan.. maar wat daar werkelijk onder zat was eenzaamheid en een enorme leegte. Uiteraard had mijn lichaam telkens wel signalen afgegeven maar deze negeerde ik, wilde ze niet onder ogen komen en bleef mezelf voorhouden; “het zal wel dit zijn of dat…gaat wel weer over..”
Maar dat deed het niet, verschillende symptomen zoals slapeloosheid, stress, hartkloppingen, knoop in mijn maag, mijn werk niet meer af kunnen krijgen, prikkelbaar bij het minste of geringste , bevestiging zoeken bij de ander en ga zo maar door. Jarenlang had ik overal mijn schouders ondergezet, maar nu lukte mij het niet meer mijn lichaam blokkeerde volledig.
​
Dit heeft uiteindelijk geresulteerd in een flinke burn-out die ruim 2 jaar heeft geduurd (nooit gedacht dat mij dat zou overkomen). Maar het heeft mijn leven volledig veranderd. Ik ben op zoek gegaan naar mezelf, met mezelf en in mezelf.
Ik heb verschillende manieren van zelfonderzoek gedaan, waaronder; Ayahuasca, cacao & kambo ceremonies, 2 jaar individuele sessies psycho therapie sessies, Primal retraite, geboorteblok en daarnaast heb ik een 3 jarige lichaamsgerichte psychotherapie opleiding gevolgd. Daar heb ik zo ontzettend veel geleerd en ervaren door lichaams- & ademgericht te werken.
We dragen eenmaal allemaal trauma’s met ons mee, soms groot, soms klein en deze kunnen al vanaf hele jonge leeftijden zijn ontstaan. Je bent je hier meestal niet bewust van.
Omdat ik zelf nog iedere dag dankbaar ben dat ik deze stap heb durven nemen, gun ik het jou ook!
Ik kan nu vanuit mijn innerlijke rust betere beslissingen maken, mijn grenzen aangeven, dat ik oké ben zoals ik ben zonder dat ik telkens bevestiging nodig heb van de ander. Ik kan spreken vanuit mijn lichaam, wat ik voel i.p.v. "wat mijn hoofd ervan vindt”. ​
Deze quote wil ik graag met je delen, die heb ik geschreven in één van mijn laatste blokken van de opleiding;
Ik leer lopen ..
Ik leer lopen… iedere dag een beetje meer…
Wat de toekomst mij zal brengen zal ik nu nog niet weten.. wat het verleden was, maar al tegoed..
Ik kijk vooruit met de warmte van de zon in mijn rug .. spannend en niet wetend beweeg ik stap voor stap ..
Nieuwsgierig en soms met angst, soms met verlangen en soms een beetje bang…
Maar ik geloof in het bestaan die mij de weg zal wijzen, want daar kom ik ook vandaan..